- süpürmə
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
süpürmə — «Süpürmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
süpürmək — f. is. Bir yerin zibilini, töküntüsünü və s. ni süpürgə, ya şotka ilə təmizləmək. Evi süpürmək. Həyəti süpürmək. – . . <Ağabala> məktəbi hər gün süpürər, bazara gedib mollaya piti alardı. Ç.. <Səfər Səriyyəyə:> Xanım, dur, o biri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
silib-süpürmə — «Silib süpürmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
silib-süpürmək — f. 1. Süpürgə, əsgi və s. ilə bir yeri silmək, süpürmək, təmizləmək. Dükançıların bir çoxu öz dükanlarının qabağını silib süpürürdü. P. M.. <Bəyim xala> gündə iki üç yol həyətimizi silibsüpürür. İ. Hüseynov. 2. məc. Özü ilə yığıb aparmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dodaq — is. 1. Ağız kənarlarını təşkil edən iki mütəhərrik dəri damar büküklərindən hər biri. Adamın iki dodağı olur. Alt dodaq. Üst dodaq. Nazik dodaq. – <Əhməd:> Qara saçları, eşqlə dolu uzun kirpikli gözləri, ərəbi burnu, hamısından artıq gözəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bürgəz — (Salyan) tikanlı kolun budaqlarından hazırlanan süpürgə. – Bürgəz sümmili, daşdarı süpürməgçündü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çalğılamax — (Cəbrayıl, Gədəbəy, Şəki, Şuşa) çalğı ilə süpürmək, təmizləmək. – Eşiyi çalğılıyıf palazı salıf otu:rux (Şəki); – Tez oluηnan buraları çalğılaηnan, a Namaz (Gədəbəy); – Buranı bir yaxşı yaxşı çalğıla (Şuşa) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çalmax — I (Basarkeçər, Cəbrayıl, Göyçay, Mingəçevir, Şəki, Zəngilan) süpürmək. – Çalğunu götü həyəti çal (Zəngilan); – Diyirəm tuğu götür, bir o yən bu yəni çal (Şəki) II (Cəbrayıl, İsmayıllı) oğurlamaq, xəlvəti götürmək. – Əli pıça:mı nətə:r çaldısa,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
keçkeçi — (Başkeçid, Borçalı, Hamamlı, Qazax) kol növü. – Keçkeçidən çalğı kəsəllər qapı baceyi süpürməyə (Hamamlı); – Bı arada meşədə keçkeçi olor (Borçalı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bayır-baca(q) — is. Çöl, bayır, ümumiyyətlə, hər hansı bir yer. Pəri xanım kəndli qızı idi, necə olmuş olsa da, gənə bayırbacaq görmüşdü. (Nağıl). <Cəfər əminin> əynindəki həmişəlik iş paltarından başqa bircə dəst bayır bacaq paltarı var idi. H. N.. Bəlkə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çalğı — 1. is. Musiqi, musiqi aləti. Xalq çalğı alətləri ansamblı. – Uzaqdan incə və narın ahənglə çalğı səsi eşidilməyə başlar. H. C.. Ayna . . diqqətlə çalğıya qulaq asdı. Ə. M.. 2. is. məh. Nazik çubuqlardan, tikan və s. dən düzəldilən uzundəstəli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti